به نقل از «تسنیم»

موقعیت لرزان آکپارتی در انتخابات آتی ترکیه

تاریخ انتشار: ۸ تیر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۳۶۲۸۹۹

تازه ترین نظرسنجی‌های میدانی، نشان دهنده افت مشهود آرای ائتلاف اردوغان و باغچلی است. - اخبار بین الملل -

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، کمتر از یک سال به زمان برگزاری انتخابات سراسری سال 2023 میلادی ترکیه باقی مانده، اما فضای سیاسی و اجتماعی این کشور، از همین حالا کاملاً رقابتی شده است.

سران احزاب مخالف دولت، به طور مرتب در حال سخنرانی، دیدار با مردم و سفرهای استانی هستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در همین حال، شرکت های نظرسنجی نیز کار و بارشان سکه است و مداوماً در حال نظرسنجی و نبض گیری جامعه هستند.

تازه ترین نظرسنجی های میدانی، نشان دهنده افت مشهود آرای ائتلاف اردوغان و باغچلی است.

همه را سوار کنید، رقابت حیات و ممات است

احمد داود اوغلو نخست وزیر اسبق و رهبر سابق حزب عدالت و توسعه ترکیه که حالا به یکی از مخالفین دوآتشه اردوغان تبدیل شده، قبلاً گفته است:«ما از قطار حزب پیاده نشدیم، ما را هل دادند.»

از روزی که داود اوغلو این حرف را زده، خیلی ها معتقدند که آکپارتی یا حزب عدالت و توسعه، باید کسانی را که با هل دادن از قطار بیرون انداخته شده و همچنین کسانی را که آزرده شده و در برخی ایستگاه ها پیاده شده و رفته اند، دوباره بازگرداند.

رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه و رهبر حزب عدالت و توسعه جدیداً در یک سخنرانی در جمع نمایندگان حزب خود اعلام کرده که باید کمیته و نهاد حزبی قدرتمندی تاسیس شود همه کسانی که از حزب قهر کرده و دلخور شده اند، یک بار دیگر به آکپارتی بازگردانده شوند.

اردوغان صراحتاً اعلام کرده که انتخابات پیش رو، مهمترین رقابت سیاسی در تاریخ 20 ساله حزب اوست و هیچ گونه کم کاری، خطا و غفلتی قابل اغماض نیست.

نتایج تازه ترین نظرسنجی ORC

موسسه ORC یکی از موسسات و شرکت های معتبر است که در حوزه های افکار سنجی آموزشی، سیاسی و اجتماعی فعال است.

این شرکت، نتایج دومین نظرسنجی ژوئن 2022 را به اشتراک گذاشت. در نظرسنجی که توسط ORC با جامعه هدف 15750 نفری و در 51 استان بین 17 تا 22 ژوئن 2022 انجام شده، از شهروندان در مورد رویکرد آنها برای تغییر نظام سیاسی نیز سوال شده است.

ORC از شهروندان پرسید: به نظر شما باید به سیستم پارلمانی روی بیاوریم یا کشور را بر اساس نظام ریاستی موجود اداره کنیم؟

 51.9 درصد از شرکت کنندگان، گزینه «باید به نظام پارلمانی روی بیاوریم» را ترجیح دادند، اما  32.4 درصد معتقد بودند که نظام فعلی باید باقی بماند. شمار کسانی که در این مورد نظری نداشتند 15.7 درصد اعلام شد.

اهمیت این بخش از نظرسنجی مزبور در این است که 4 سال پیش و در یک رفراندوم، تغییر نظام سیاسی و اجرایی ترکیه از پارلمانی به ریاستی، با رای ناپلئونی 51 درصدی پیروز شده بود. اما در این چند سال، به میزان مخالفین نظام ریاستی افزوده شده و حالا کسی دل خوشی از نظام فعلی ندارد. چرا که اختیارات بی حد و حصری در دست شخص رئیس جمهور است و او به هیچ فرد و نهادی پاسخگو نیست.

مخالفین و منتقدین اردوغان بر این باورند که بسیاری از مشکلات سیاسی، اقتصادی و اجرایی ترکیه به دلیل عدم پاسخگو بودن دولت، نادیده گرفته شدن جایگاه قوه مقننه یا پارلمان و نابود شدن اصل تفکیک قوا است.

سران 6 حزب مخالف اردوغان وعده داده اند که به محض آن که در انتخابات پیروز شوند، یک رفراندوم برگزار می کنند تا دوباره ترکیه را به نظام پارلمانی بازگردانند. اما این بار، یک نظام پارلمانی عادی و مرسوم نخواهد بود و برای توصیف نظام مزبور، چنین اصطلاحی را انتخاب کرده اند: «نظام پارلمانی تقویت شده.»

کدام ائتلاف پیروز می شود؟

دولت باغچلی رهبر حزب راست افراطی و تندرو حرکت ملی و رجب طیب اردوغان رهبر حزب عدالت و توسعه، در چند سال گذشته، همراه و شریک شده و «ائتلاف جمهور» را تشکیل داده اند. اما در مقابل آنان، کمال کلیچدار اوغلو رهبر حزب جمهوری خلق و مرال آکشنر رهبر حزب ملی گرای خوب، «ائتلاف ملت» را تشکیل داده اند. البته اردوغان و باغچلی، در تمام سخنرانی های خود، با لحنی تحقیرآمیز، جبهه مخالفین خود را ائتلاف ذلت می نامند.

ORC از شهروندان پرسید: اگر یکشنبه آتی در ترکیه انتخابات برگزار شود، کدام ائتلاف پیروز می شود؟

پاسخ ها از این قرار است:

الف) ائتلاف جمهور: 36.6 درصد.

ب)ائتلاف ملت: 54.7 درصد.

ج) نظری ندارم: 8.7 درصد.

آمار و ارقام بالا، نشان دهنده بیشترین و بالاترین میزان کاهش آرای ائتلاف اردوغان و باغچلی در چند سال گذشته است.

آیا کلیچدار بیاید؟

یکی از سوالات مهم در مورد انتخابات آتی ترکیه، این است که اگر قرار است اردوغان برود، بهترین جایگزین به جای او چه کسی خواهد بود؟ کیست که می تواند ترکیه را از بحران اقتصادی و مشکلات کنونی نجات دهد؟

تحلیلگران معتقدند که کمال کلیچدار اوغلو رهبر حزب جمهوری خلق، در چند سال اخیر، نقش بی بدیلی در سازماندهی مخالفین اردوغان و تضعیف حزب عدالت و توسعه ایفا کرده و هم اوست که می تواند رئیس جمهور شود.

اما منتقدین بر این باورند که کلیچدار اوغلوی محجوب و ماخوذ به حیا، در میتینگ ها و سخنرانی های میدانی، در برابر اردوغان کم می آورد و او می تواند با سخنرانی های تند و آتشین، کلیچدار اوغلو را به حاشیه براند.

شرکت نظرسنجی ORC در تحقیق میدانی خود، پرسیده است: اگر رقیب نهایی اردوغان شخص کلیچدار اوغلو باشد، به او رای می دهید؟

پاسخ ها از این قرار است:

الف) رای می دهم: 50.3 درصد.

ب)رای نمی دهم: 37.4 درصد.

ج) نظری ندارم: 12.3 درصد.

این نتیجه نشان می دهد که کلیچدار اوغلو در موقعیت خوبی قرار دارد اما شمار 12 درصدی بلاتکلیف ها، نشان دهنده این است که احتمالاً نامزدهایی همچون اکرم امام اوغلو شهردار استانبول یا منصور یواش شهردار آنکارا و حتی علی باباجان رهبر حزب جهش و دموکراسی، برای پیروزی در برابر اردوغان از شانس بیشتری برخوردار هستند.

در پایان باید گفت؛ با وجود بحران اقتصادی بسیار فراگیر و ژرفی که ترکیه و میلیون ها نفر از مردم این کشور را در برگرفته، هنوز هم علاقه برای مشارکت در انتخابات در سطح بالایی است.

مردم ترکیه، همچنان که در هواداری از تیم های مهم فوتبال در پایتخت و استان ها، شور و شوق فراوان دارند، غالباً در عرصه تابعیت حزبی نیز چنین است و در چند سال گذشته نیز، دوقطبی سیاسی – اجتماعی، باعث شده گرایش حزبی، برجسته تر و مشهودتر شود.

در نتیجه پیش بینی می شود که در انتخابات سال آتی میزان مشارکت مردم، دست کم در سطح 80 درصد باشد. در چنین شرایطی است که با توجه به ورود بیش از یک میلیون جوان رای اولی، صحنه انتخابات، شور و هیجان بیشتری می یابد و همچنان که اردوغان اعلام کرده، رقابت سال آتی، به معنی تعیین سرنوشت حزب عدالت و توسعه خواهد بود و در صورتی که مخالفین، بتوانند قالی را از زیر پای اردوغان و باغچلی بیرون بکشند، پیروزی آنان، نقطه عطفی در تاریخ تحولات سیاسی معاصر ترکیه خواهد بود.

فرمول جادویی برای پیروزی حزب حاکم ترکیه

 

انتهای پیام/

منبع: تسنیم

کلیدواژه: اردوغان ترکیه اردوغان ترکیه حزب عدالت و توسعه اردوغان و باغچلی نظام پارلمانی کلیچدار اوغلو نشان دهنده چند سال رهبر حزب

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۳۶۲۸۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حذف عملی ایران از کریدورهای تجاری

در خبرها آمده‌ که اولین قطار ترانزیتی افغانستان‌-ترکیه از اول اردیبهشت در مسیر ایران متوقف شده‌ است. این قطار که حامل سنگ کالک است، قرار بود اولین قطاری باشد که بعد از تکمیل راه‌آهن خواف-هرات در تابستان گذشته از این محور راهی ترکیه شود. درباره علت این اتفاق، اگرچه گمان‌هایی وجود دارد، اما رسما توضیحی داده نشده‌ است. این اتفاق در بستر آنچه‌ به «تقابل کریدورهای تجاری» شهرت یافته، درخور توجه است. با وجود اینکه به لحاظ ژئوپلیتیک و دسترسی، ایران محوری‌ترین موقعیت را در محل اتصال سه قاره جهان دارد و می‌توانست قلب ترانزیت جهان باشد، اما حضور ایران در هفت مسیری که در یکی، دو دهه اخیر برای اتصال شرق و غرب و شمال و جنوب عالم مدنظر بوده، بسیار اندک است و تقریبا همه آنها ایران را دور می‌زنند. در مسیر جاده ابریشم چین-اروپا، عمدتا استفاده از مسیر دریایی ایران در خزر مدنظر است. کریدور شمال-جنوب که قرار است از ایران بگذرد، همچنان با مشکل عدم تکمیل دو خط‌ آهن چابهار-زاهدان و رشت-آستارا مواجه است. این در حالی است که برای مثال، ترکیه بخش اصلی در شش مسیر است و تنها در مسیر دریایی جاده ابریشم چین به اروپا نام ترکیه دیده نمی‌شود.

حذف عملی ایران از کریدورهای تجاری با وجود نزدیک‌تر و ارزان‌تر بودن ترانزیت از طریق ایران، تنها یکی از نمونه‌هایی است که حکایت از بلااستفاده‌ماندن موقعیت ژئوپلیتیک کشور دارد. در حوزه‌های دیگر نیز، به‌ویژه در خلیج فارس، مزیت‌های ژئوپلیتیک ایران در حال رنگ‌باختن است. رابرت کاپلان در کتاب مرجعش (the Revenge of Geography)‌ از موقعیت «محوری» ایران در خاورمیانه می‌گوید و تأکید می‌کند که «امتیاز موقعیت مکانی ایران در جنوب هارتلند مکیندر و داخل ریملند سپایکمن مهم‌تر از هر عامل دیگری است». ایران بر سر راه شرق و غرب و رابط طبیعی بین آسیای میانه، شبه‌قاره هند و خاورمیانه است. دامنه‌های غربی رشته‌کوه‌های زاگرس بر بین‌النهرین مسلط است. ایران بالقوه دارای بیشترین نفوذ طبیعی بر آسیای میانه و قفقاز است. کاپلان توجه می‌دهد که تمام نفت خاورمیانه بزرگ، یا در جنوب ایران است یا در شمال ایران و ایران در بهترین موقعیت برای ترانزیت نفت و اشراف بر مسیرهای انتقال آن قرار دارد. موقعیت ایران و فلات ایران به‌عنوان «قلعه خاور نزدیک» به ایران امکان داد تا نخستین امپراتوری جهان را بنا نهد و در مقاطعی هم‌زمان در آتن و آسیای میانه حضور داشته باشد. ایران برخلاف بسیاری از کشورهای خاورمیانه، کشوری بی‌تاریخ و مصنوعی نیست و سابقه مستمر ملت-دولت‌سازی ایران بیش از هر دولت دیگری در منطقه است. به لحاظ جغرافیای فرهنگی، ایران در طول تاریخ خود همیشه جذابیت تمدنی داشته و از اروپای شرقی تا بغداد و تا کلکته به نوعی قلمرو فرهنگ فارسی بوده‌ است.

ایران از مزیت‌های ژئوپلیتیک بی‌نظیری نیز در خلیج فارس برخوردار است. چهار جزیره ایرانی در نوار شمالی تنگه هرمز، اشراف ایران بر این آبراه حیاتی را تأمین می‌کنند. ایران بیشترین ساحل را در خلیج فارس دارد، آب در جوار سواحل ایران بیشترین عمق را دارد و خطوط تفکیک تردد دریایی ناچارا از مجاورت شش جزیره ایرانی در خروجی غربی تنگه هرمز می‌گذرند. ضمن اینکه ایران با بیش از ۵۰۰ کیلومتر مرز با دریای عمان و دریای عرب و وجود بندر چابهار، بهترین انتخاب برای دسترسی آسیای مرکزی به دریای آزاد است.

اما مزیت‌های ژئوپلیتیک می‌تواند پایدار و همیشگی نباشد. تحولات تکنولوژیک مانند دریانوردی، سلاح‌های موشکی و هسته‌ای، تغییر صف‌بندی قوا در منطقه‌ و جهان، رونق یافتن و متروک‌شدن مسیرهای ارتباطی، افزایش یا کاهش استفاده از برخی منابع طبیعی، شکل‌گیری و فروپاشی ائتلاف‌ها و... بر موقعیت ژئوپلیتیک کشورها تأثیر دارند. بنابراین‌ اگرچه جغرافیای مناطق تقریبا ثابت است، اما مزیت‌ها و معضلات ژئوپلیتیک تحت تأثیر تعامل بین جغرافیا، تصمیمات دولت‌ها و پیشرفت فناوری می‌توانند متحول شوند. مزیت‌های ژئوپلیتیک ایران اکنون به دو دلیل با تهدیدات جدی مواجه است: ۱- بی‌توجهی دولت ایران به کاهش مستمر اهمیت عوامل ژئوپلیتیک و ایدئولوژیک و اهمیت یافتن فزاینده عوامل ژئواکونومیک و ۲- فقدان عمل‌گرایی و انعطاف‌پذیری لازم برای تطبیق خود با تحولات اثرگذار بر نظم ژئوپلیتیک در منطقه و جهان.

دورخوردن ایران توسط کریدورهای تجاری و لوله‌های نفت و گاز، توسعه کرانه‌های جنوبی خلیج فارس در قیاس با عقب‌ماندگی کرانه‌های ایران، احتمال اتصال جاده‌ای ترکیه با آسیای میانه از طریق دالان زنگزور که از زمان صفویه خط قرمز ایران بوده و... می‌توانند آثار سوء ماندگاری بر ژئوپلیتیک ایران داشته باشند. مشکل در انتقال سنگ معدنی افغانستان به ترکیه از طریق ایران، در صورت ادامه می‌تواند افغانستان را نیز متوجه مسیر ترکمنستان آذربایجان کند. تأخیر در تکمیل راه‌آهن چابهار-زاهدان و رشت-آستارا که موجب تعلیق کریدور شمال-جنوب از طریق ایران است، نمونه دیگری از نقش دولت در زائل‌کردن مزیت‌های ژئوپلیتیک است. ضمن اینکه اثرات سوء مشکلات مزمنی مانند ادامه تحریم‌ها و سیاست خارجی ناکارآمد بیشتر است. تصمیمات درست سیاسی می‌توانند بر مزیت‌های ژئوپلیتیک بیفزایند و از معضلات ژئوپلیتیک بکاهند. ایران به خاطر قرارداشتن در منطقه‌ای که دوستان فرهنگی و مذهبی ذاتی ندارد، باید سیاست خارجی ملی‌گرایانه، عمل‌گرایانه و غیرایدئولوژیک داشته باشد، در غیر این صورت تنها می‌ماند.

*منتشر شده در شرق

۳۱۱۳۱۱

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901351